کنترل کردن طراحی سرگرمی زیباترین اینستاگرام

کنترل کردن: طراحی سرگرمی زیباترین اینستاگرام عروس اینستاگرام سرگرمی چه خبر از کجا ؟ باور میکنی یا نه ؟

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • توجه: در صورتی که فایل دارای ایراد است یا حقوق نویسنده رعایت نشده با ما تماس بگیرید

    گت بلاگز اخبار سیاسی و اجتماعی روحاني مديون كسي نيست

    اصلاح طلبان در مقطع تاريخي مهمي قرار گرفته اند. براي نخستين بار بعد از دولت اصلاحات آنها شاهد اين هستند كه رييس جمهور مورد حمايت ارزش راهي پاستور شده است و اختي

    روحاني مديون كسي نيست

    روحاني مديون كسي نيست

    عبارات مهم : ایران

    اصلاح طلبان در مقطع تاريخي مهمي قرار گرفته اند. براي نخستين بار بعد از دولت اصلاحات آنها شاهد اين هستند كه رييس جمهور مورد حمايت ارزش راهي پاستور شده است و اختيار گزینش شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران نيز به منتخباني واگذار شده است كه آنها به مردم معرفي كرده اند.

    روحاني مديون كسي نيست

    آنچه اين روزها به عنوان دغدغه مهم اصلاح طلبان مطرح مي شود تعامل با دولت هست. در اولويت بعدي نيز عنوان برگزيده شدن شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران و رابطه او با شوراي شهر و بدنه اصلاح طلب پایتخت کشور عزیزمان ایران هست. گلايه ها و توصيه هايي نيز اين روزها راه به رسانه ها پيدا كرده هست. برخي اصلاح طلبان گله دارند كه آیا از سوي رييس جمهور مورد مشورت قرار نمي گيرند.

    با اين حال طي روزهاي گذشته هياتي از شوراي عالي سياستگذاري اصلاح طلبان با حسن روحاني، رييس جمهور ديدار و گفت وگو كرده اند. ديداري كه در آن البته بدون ورود به مصاديق اعضاي كابينه دو طرف صرفا به تقويت رابطه با يكديگر پرداخته اند و از دغدغه هاي ارزش براي دولت دوازدهم سخن گفته اند.

    اصلاح طلبان در مقطع تاريخي مهمي قرار گرفته اند. براي نخستين بار بعد از دولت اصلاحات آنها شاهد اين هستند كه رييس جمهور مورد حمايت ارزش راهي پاستور شده است و اختي

    عباس عبدي تحليلگر و روزنامه نگار اصلاح طلب نگراني هاي اصلاح طلبان را بجا مي داند. او اعتقاد است در عين اينكه اصلاح طلبان حمايت از فكر و برنامه را بايد جايگزين حمايت از فرد كنند ولی فرد پيروز در انتخابات نيز بايد ضمن توجه به عقبه حاميان خود براي گزینش همكارانش در كابينه به سراغ صورت هايي برود كه مومن به آن وعده ها و برنامه ها باشند.

    عبدي همچنين به رييس جمهور توصيه مي كند كه گزينه هاي نهايي و گزینش شده است خود براي هيات دولت را از دل مشورت با گروه هاي متفاوت استخراج كند تا آنها نيز حس كنند كه در بازي شركت داده شده است اند. عبدي همچنين راجع به وضعيت اين روزهاي اصلاح طلبان و شوراي شهر نيز اعتقاد است به دليل اهميت بالاي پایتخت کشور عزیزمان ایران و نحوه اداره آن عملكرد شوراي شهر اصلاح طلب و شهردار برآمده از آن مي تواند روي محبوبيت جريان اصلاحات نيز تاثيرگذار باشد.

    اين روزها برخي اصلاح طلبان راجع به نحوه تعامل دولت با جريان اصلاحات ابراز نگراني مي كنند. اين تعامل از نظر شما واجد چه ويژگي هاي طرفيني است؟

    اين نگراني تا حدي طبيعي است آیا كه ممكن است طرفين ارتباط كافي و نزديك نداشته باشند يا ديدگاه هاي ارزش را بنا بر ملاحظاتي به طور دقيق به هم انتقال یافته نكنند. طرفين محدوديت ها و معذورات خاص خود را دارند. آنچه مساله اساسي هست، اين است كه دولت و آقاي روحاني متكي بر نگرشي پيروز شدند و خودشان هم بر اين عنوان تاكيد كردند. اجزاي آن نگرش فارغ از اينكه كدام جناح سياسي آن را دنبال مي كند، طبيعي است كه در انتخابات كمابيش مطرح شده است است.

    روحاني مديون كسي نيست

    انتظار عمومي اين است كساني به عنوان وزير معرفي شوند كه بتوانند حاملان و مجريان اميني براي اين نگرش باشند. از اينجا به بعد مساله فرعي هست. نكته مهم تري نيز در اين تعامل وجود دارد. ممكن است آقاي رييس جمهور در ذهنش باشد كه آقاي الف فرد بسيار خوبي براي معرفي شدن به عنوان وزير باشد ولی به نظر بنده بهتر است كه اين نتيجه را از مشورت با ديگران استخراج كند. ديگران هم حس كنند كه حضور دارند و در بازي شركت داده شده است اند. وقتي گفته مي شود «ديگران» فقط منظور اصلاح طلبان نيستند بلكه هر كس ديگري هم مي تواند باشد. بنياد سياست مبتني بر مشاركت هست. هر سياستمداري كه مشاركت و گفت وگو را ناديده بگيرد بهترين نيروها را هم كه گزینش كند ديگران در وقت مناسب خود را از او جدا مي كنند.

    از ميان شوراي عالي سياستگذاري اصلاح طلبان، فراكسيون اميد و صورت هاي ملي جريان اصلاحات كدام يك را واجد ويژگي هاي مورد نیاز و داراي اولويت براي طرف مشورت قرار گرفتن از سوي رييس جمهور مي دانيد؟

    اصلاح طلبان در مقطع تاريخي مهمي قرار گرفته اند. براي نخستين بار بعد از دولت اصلاحات آنها شاهد اين هستند كه رييس جمهور مورد حمايت ارزش راهي پاستور شده است و اختي

    بخشي از تعامل مربوط به فراكسيون اميد است كه بسيار هم اهميت دارد چون بايد به وزرا راي اعتماد دهد. بايد آنها حس كنند كه به بازي گرفته شده است اند و احترام ارزش حفظ شده است است و براي نظرات ارزش اهميت قايل شده است اند. شوراي عالي سياستگذاري فارغ از جزييات و افرادش بايد طرف گفت وگو قرار بگيرند. البته من خيلي آشنايي كامل با عنوان ندارم و خيلي هم فكر نمي كنم اهميتي داشته باشد، صورت هاي منتسب به اصلاحات كمابيش آشنا شده است و روشن هستند. من اعتقاد دارم كه با آنها هم بايد گفت وگو شود. خيلي صورت ها و شخصيت هايي هستند (از هر دو جناح) كه به صفت فردي اهميت دارند و آقاي رييس جمهور مي تواند با آنها هم مشورت كند. مي تواند با وزراي فعلي خود مشورت كند. محدوديتي در اين كار نبايد قايل شد.

    حمايت از كانديدا اساسا حرف درستي نيست. من شخصا در عمرم از هيچ كانديدايي حمايت نكرده ام. از آنچه فكر مي كنم درست هست، حمايت كرده و براي آن ايده كار مي كنم. اگر كسي هم نزديك به اين ايده بوده به طور طبيعي مصداق آن است و در نتيجه حمايت از او هم تصور خواهد شد. ما اساسا براي حمايت از آقاي روحاني در انتخابات نيامديم كه حالا انتظار داشته باشيم كه چيزي به جايش بدهد.

    روحاني مديون كسي نيست

    اين نگاه ها مخل سياست ورزي اصلاح طلبانه هست. ما براي پيشرفت جامعه خود و اصلاحات وارد انتخابات يا هر كنش ديگري مي شويم. در اين ميان آقاي روحاني نيز به نسبت ديگران بهتر توانسته آن را نمايندگي كند. بنابراين هيچ ديني وجود ندارد ولی اين پرسش مطرح مي شود. آقاي روحاني بايد بداند ما همان طور كه از اصلاحات و ديدگاه هاي درست حمايت مي كنيم و در مقايسه با ديگران او مصداقش بوده است در ادامه نيز همين خواهد بود. هيچ دليلي ندارد كه از يك فرد با هر رفتاري حمايت شود. اين نگاه كه كسي كه فرد ديگري را حمايت كرده بده بستاني بين ارزش وجود دارد نگاه نادرستي است و مخالف خط مشي اصلاحات است.

    آيا عدم تعامل آن گونه كه برخي خواستار آن هستند ممكن است منجر به فاصله افتادن ميان رييس جمهور و جبهه اصلاحات شود؟

    به طور قطع فقدان تعامل فاصله ايجاد مي كند نه فقط با اصلاح طلبان بلكه به هر نيروي ديگر. حتي اگر به لحاظ محتوايي هم نزديك باشند هنگامي كه تعامل و گفت وگو نباشد به هم بد بين مي شوند. ترديدي نيست كه چنين اتفاقي خواهد افتاد. ركن سياست مشاركت و گفت وگو است چه با دوست، چه با دشمن و چه با هر كس ديگري.

    آقاي جهانگيري به عنوان معاون اول در دولت حضور دارد. آيا او مي تواند مطالبات اصلاح طلبان را نمايندگي و پيگيري كند؟

    آقاي جهانگيري به طور قطع مي تواند چنين چيزي را دنبال كند. افراد ديگري هم هستند. اين نوع تمايز گذاري ها درست نيست. مطالبات اصلاح طلبان را خودشان در عرصه عمومي و سياست بايد پيگيري كنند. وقتي كه عرصه عمومي را باز سازي كرده و فعال باشيد، سياستمداران مجبور مي شوند با آن راه بيايند. نگاه به دولت و اينكه فلان شخص باشد و فلان شخص ديگر نباشد به نظر من مخل اهداف اصلاح طلبانه هست. البته به اين معني نيست كه آقاي رييس جمهور هر كسي را گزینش كند. طبيعي است كه اصلاح طلبان مي توانند هر وقت كه درخواست کردند مخالفت كنند. اين نوع نگاه ها را بايد كنار گذاشت و نگاه سازنده تري به حوزه سياست داشت.

    عملكرد شوراي شهر و شهرداري پایتخت کشور عزیزمان ایران تا چه اندازه در افزايش محبوبيت اجتماعي گفتمان اصلاح طلبي يا مغضوبيت آن تاثير و اهميت دارد؟

    به هر حال شهرداري هاي كلانشهرها به ويژه پایتخت کشور عزیزمان ایران جايگاه بسيار مهمي است و به شكلي مي توان گفت سطح اداره هر شهري به ويژه پایتخت کشور عزیزمان ایران به مراتب از سطح يك وزارتخانه مهم يا حتي چند وزارتخانه بالاتر است و در استان ها هم از چند اداره كل بالاتر هست. در نتيجه هر نيروي سياسي بايد سعي كند بهترين كارايي خود را در حوزه مديريت شهري و شهرداري نشان دهد؛ ضمن اينكه مساله شهر فقط يك كار اجرايي نيست؛ يك زندگي مدني هم هست. ممكن است وزارت خارجه كارهايي را انجام دهد كه خوب يا بد باشد و مستقيم دركي از آن نداشته باشيم ولي ما در شهر زندگي مي كنيم. مساله زندگي در شهر، ارتباطات و تغييراتي كه از طريق شهر مي توان در محيط اجتماعي و روابط داد بسيار اهميت دارد. هر نيروي سياسي بايد به اين مساله توجه كند.

    مهم ترين آفت ها و تهديدات شوراي شهر آينده از نگاه شما چيست؟

    آفت هايي كه شوراي شهر را تهديد مي كند اين است كه وارد دعواها و مسائلي شوند كه اهميت درجه اول را در مديريت شهري نداشته باشد. عنوان ديگر اين است كه بحث فساد و مشكلات مربوط به آن را ناديده بگيرند و همين طور بخواهند كه وضع موجود ادامه پيدا كند. اصلاحاتي كه در شهرداري پایتخت کشور عزیزمان ایران به خصوص از حيث منابع درآمدي بايد انجام شود بسيار مهم و پر دردسر خواهد بود بنابراين شوراي شهر اگر به شكل مجموعه اي عمل كند كه مساله ارزش به معناي واقعي كلمه شهر باشد و سعي كنند از اختلافات جزيي پرهيز كنند مي تواند موفق باشد؛ هرچند هم كه تا رسيدن به يك شهر مطلوب راه زيادي در پيش باشد.

    شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران چه شاخصه ها و مولفه هايي بايد داشته باشد؟

    شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران اهميتي بيشتر از چند وزير دارد. بنابراين در درجه اول بايد به شكلي معرف و نماد مردم شهر باشد. از اين حيث شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران يك پست سياسي است و فقط يك پست اجرايي نيست بلكه يك سمت مديريتي، اجرايي و سياسي است كه مي تواند معاونان اجرايي متعدد و متنوعي داشته باشد. نمي توان مسووليت هاي شهردار را به برنامه هاي اجرايي مديريتي محض تقليل داد. به خصوص كه در كلانشهر ها و به ويژه پایتخت کشور عزیزمان ایران اين عنوان صدق مي كند. بنابراين در يك حدي شهردار بايد با سياست آشنايي داشته باشد.

    در عرصه سياسي مردم تا حدي او را بشناسند. اگر به اندازه كم هم او را بشناسند ايرادي ندارد چون ممكن است در كوتاه مدت بتواند خود را به خوبي معرفي كند. بايد بتواند ارتباط هاي خوبي با اركان حكومت و نيروهاي سياسي برقرار كند. پيشينه كاري خوبي توانسته باشد از خود ارايه كند. نكته ديگر هم اين است مساله فقط فرد شهردار نيست.

    شوراي شهر بايد نشان دهد كه مي تواند ناظر آگاه و قاطعي در حوزه علمكرد باشد و شهردار هم با اين نظارت همراهي كند. اين شايد مهم تر از هر چيزي است كه در مورد شهردار گفته مي شود. البته ما اين حرف ها را مي زنيم ولي در نهايت لابي ها هستند كه از اين ميان يك نفر را بيرون مي آورند و سپس كارنامه مناسبي هم برايش جفت و جور مي كنند. اگر بنا بر ويژگي هاي آزمون شده است افراد باشد شايد آقاي حافظي فرد بسيار مناسبي براي اين كار باشد ولي گمان نمي كنم كه شوراي شهر فعلي نزديك به اين گزينه شود البته اگر شورا اصولگرا بود كه قطعا به چنين موردي نزديك نمي شد.

    آيا به صرف اينكه شهردار يك نيروي سياسي باشد كافي است يا اينكه بايد لاجرم آشنايي به مديريت كلانشهر پيچيده اي مثل پایتخت کشور عزیزمان ایران داشته باشد و داراي سوابقي در اين زمينه باشد؟

    اگر به دنبال اين باشيم كه هر كسي كه پستي را مي گيرد هميشه بهترين اطلاعات را در زمينه مشخص خود بايد داشته باشد، اشتباه هست. اين ايده درستي نيست. به عنوان نمونه وقتي مي خواهيم فردي را وزير بگذاريم، اگر كسي اين استدلال را قبول داشته باشد يا بايد وزير فعلي باشد يا دو نفر از معاونانش باشند. افراد ديگري آنقدر اطلاعات ندارند كه مصداق داشتن اين ويژگي شوند. بايد سطح وزارتخانه را با سطح كارشناسي جدا كرد.

    در سطح مديريت نياز نيست كه يك فرد به جزييات عنوان آگاه بوده و كارشناس باشد. اساسا ممكن است اين مساله نامطلوب هم باشد. يك مدير بايد ديدگاهي كلان داشته باشد ولی اين نكته را بايد در نظر بگيرد كه همواره از بهترين كارشناس ها براي امور كارشناسي اش استفاده كند. خودش نبايد جاي كارشناس بنشيند. اينكه فردي بخواهد شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران شود، اسم خيابان ها را بداند و تهرانگردي كرده باشد و بداند جمعيتش چقدر است و جزيياتش چيست، خوب است ولی شرط مورد نیاز براي شهردار شدن نيست. شهردار بايد ديدگاه كلان و نظام مديريتي قوي داشته باشد. در اين صورت به راحتي مي تواند از بهترين نيروها استفاده كند و شهر را سر و سامان دهد.

    به نظر شما اين حرف كه كسي كه شهردار مي شود نبايد به فكر رياست جمهوري باشد حرف منطقي و درستي است يا خير؟

    نمي خواهم بگويم كه كسي كه شهردار مي شود حق ندارد به فكر رياست جمهوري باشد. در واقع بحث اصلي اين نيست. اتفاقا هيچ ايرادي ندارد كه يك نفر در شهرداري خوب كار كند و بعد نامزد رياست جمهوري هم بشود. مشكل ما از اينجا شروع مي شود كه شهر را گروگان نامزدي رياست جمهوري ارزش مي كنند. مصالح كوتاه مدتي براي خود در نظر مي گيرند و به جاي مصالح بلندمدت شهر قالب مي كنند. ايرادي ندارد كه كسي بخواهد رييس جمهور بشود. چه جايي از اين بهتر كه در شهر خوب كار كند و بعد آن را به عنوان تجربه خود ارايه كند.

    در اروپا هم اين عنوان را داشته ايم. ژاك شيراك مدت زيادي شهردار پاريس بود و رييس جمهور شد. مساله اصلي اين است كه شهر به گروگان برنامه هاي نامزدي او درنيايد. در ايران به دليل اينكه نهاد هاي نظارتي از جمله شوراي شهر قوي نيستند، ترجيح دارد كه فردي كه مي خواهد شهردار شود از ابتدا دور رياست جمهوري را خط بزند تا نشان دهد كه آمادگي اين را دارد كه به شهر خدمت كند و نه به برنامه انتخاباتي خود. در غير اين صورت اگر بخواهد مي تواند شهر را گروگان انتخابات رياست جمهوري كند ولی وقتي كه خود را به اين شكل از خواست رييس جمهور شدن منفك كند در واقع نشان مي دهد كه حداقل در اين مورد چنين قصدي ندارد.

    نوع ارتباط شوراي شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران با توجه به يكپارچه اصلاح طلب بودن با شهردار بايد چطور باشد؟

    خيلي اين را حسن نمي دانم كه شوراي شهر تماما يكدست شده است باشد. اين هيچگاه به نفع هيچ كس نخواهد بود. مساله اصلي اين است كه شوراي شهر بتواند يك نظارت قانوني و موثر داشته باشد و اعضاي آن اسير امكانات شهرداري نشوند. خيلي راحت ممكن است شهردار، معاونان و شرکت هاي شهري، شوراي شهر را منفعل كنند و مسير خود را بروند. همان طور كه در گذشته اين امر را مشاهده كرده ايم. با وجود اينكه مهم ترين تصميم شوراي شهر گزینش شهردار هست، نبايد به نحوي عمل كند كه گزینش شهردار تصميمات و سياست هاي بعدي شوراي شهر را بلاموضوع كند. شوراي شهر در برابر شهردار نبايد منفعل شود.

    اخبارسیاسی – اعتماد

    واژه های کلیدی: ایران | شهردار | شهرداري | اصلاح طلب | رييس جمهور | اصلاح طلبان | اخبار سیاسی و اجتماعی


    دانلود


    دانلود فایل ها

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • تکست بوک
  • خرید کتاب انگلیسی
  • خرید کیندل آمازون
  • کتاب زبان اصلی
  • خرید کتاب زبان اصلی دانشگاهی
  • باکس کتاب
  • مانگا زبان اصلی
  • قیمت چاپ کتاب PDF
  • چاپ مانگا
  • رفتن به نوار ابزار